به گزارش تارا نیوز، زهره رزمی آذر /مردمان روستای شمس آباد در نزدیکی پایتخت به گونه ایی دیگر زیست می کنند در هوای خاک آلود و گرم و سوزان هر ثانیه اش ایستادن در آن طاقت فرسا است.

شهر در این گوشه از تهران به‌گونه‌ای دیگر رقم خورده است. اگر سری به اینجا بزنید، زندگی فوق لاکچری را خواهی دید از این زندگی لاکچری فقط آجرهایش نصیب کارگران و  زن و بچه ها شده است.

۲۰۰ خانوار درهمسایگی منطقه ۱۸ تهران، بدون سهمی از عدالت شهری، روز را به شب می‌رسانند.

بازی کودکان با خاک عجین شده و  پدران و مادرانشان هر روز آجرهایی را می سازن که برای آبادی زندگی شهرنشینی است اما خود محروم از یک خانه و سقف ۴۰ متری هستند.

این روستا از قدیم‌الایام ۲۴ کوره فعال داشت و چند سالی هست که از آن تعداد ۱۰ کوره فعال مشغول کارند. هر کوره در گودهای بزرگ خاکی با ارتفاع ۴۰ تا ۵۰ متری با تلی از خاک محصور شده‌ و خانه‌های کارگری در فاصله کمی قرار گرفته‌اند.

در این محدوده از حاشیه شهر، چند اتاق درون دالان‌های سربسته‌ و دخمه‌های تاریک قرار گرفته‌اند و هر خانواده درون یکی از اتاق‌ها روزگار می‌گذراند.

خیابان اصلی روستای شمس‌آباد تا محله‌های شاتره و چهاردانگه کشیده شده و اینجا تنها ۴کوچه دارد که در هر کوچه کوره‌های بزرگ با خانه‌های کارگری و گودهای کارگاهی واقع شده‌اند.

مشکلات در این روستایی که از حداقل های زندگی، بهداشت و درمان محروم است، بیداد می‌کند. انتظار ما برای رسیدگی به وضعیت نامطلوب کوره‌پزخانه‌ها و داشتن امکانات حداقلی شهری واقعا زیاد نیست.

کارگران کوره‌پزخانه‌ها در شمش آباد، بدون شرح                                                                                   وحید فخیم