به گزارش تارا نیوز، مدیرکل، معاونین، مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه و روسای ادارات ستادی منابع طبیعی و آبخیزداری استان البرز، در اقدامی ارزشمند، با حضور در منزل آقای فریدونی، از فعالان برجسته و پیشکسوتان بومی حوزه آبخیزداری استان، ضمن عیادت و قدردانی از سال‌ها تلاش و تجربه ایشان، از دانش بومی و تجربیات محلی وی در حفاظت از منابع آب و خاک بهره‌مند شدند.

در این دیدار صمیمانه، آقای فریدونی با اشاره به وضعیت منابع طبیعی در منطقه سیجان و رشته کوه‌های البرز، بر ضرورت تغییر نگاه به مدیریت جامع منابع آب و خاک تاکید کرد. وی با یادآوری چالش‌های حوضه آبخیز امیرکبیر، هشدار داد: «رقابت ناسالم بین آب و خاک و اجرای پروژه‌های عمرانی بدون مطالعات آبخیزداری پیش از آن، خاک را به‌شدت در معرض فرسایش قرار داده است. سرمایه‌گذاری صرف در سازه‌ها و انتقال آب، بدون در نظر گرفتن ظرفیت‌های خاک، نه تنها مشکل آب را حل نمی‌کند، بلکه بحران‌های ثانویه نیز به بار می‌آورد.»

این پیشکسوت آبخیزداری، ضرورت انجام مطالعات جامع آبخیزداری را پیش از هرگونه ساخت و ساز در بالادست سدها، برای رسیدن به تعادل در حوضه‌های آبخیز حیاتی دانست و افزود: «ناترازی خاک در یک حوضه می‌تواند بحران آب را تشدید کند و پایداری بلندمدت منابع طبیعی را به خطر اندازد.»

آقای فریدونی، اهل روستای سیجان و از همیاران طبیعت، با اشاره به سیل ویرانگر تیرماه ۱۳۹۴ در سیجان که منجر به جان باختن شش نفر و تخریب گسترده شد، گفت: «در آن زمان اعلام کردم که خاک از دست رفته در این سیل، ارزشی بسیار بیشتر از نفت دارد؛ چرا که خاک منبعی غیرقابل بازگشت است و بازسازی آن هزاران سال زمان می‌برد. بدون نفت بشر تمدن‌ها را بنا کرده است، اما بدون خاک قادر به چنین کاری نیست.»

وی، آبخیزداری را نه هزینه، بلکه سرمایه‌گذاری پایدار دانست و تاکید کرد: «مدیریت منابع آب و خاک در بالادست حوضه‌ها، مهم‌ترین راهکار کاهش خسارات طبیعی و بخشی حیاتی از نظام مدیریت بحران است.»

فریدونی همچنین به نتایج مثبت اجرای طرح‌های آبخیزداری، مدیریت چرا، کاهش دام غیرمجاز، قرق مراتع و درختکاری در منطقه سیجان طی ده سال اخیر اشاره کرد و گفت: «با این اقدامات، بیش از ۱۲۰۰ هکتار از اراضی تثبیت خاک شده‌اند و گونه‌های بومی ارغوان و شال غلندر که پیش‌تر در معرض زوال بودند، مجدداً احیا شده‌اند. این نشان می‌دهد که اگر به مرتع فرصت داده شود و حفاظت و قرق صورت گیرد، احیای آن با سرعت و پایداری بالا ممکن خواهد بود.»

در پایان، آقای فریدونی نسبت به قانون واگذاری طرح‌های مرتعداری اعتراض کرد و اصلاح فوری آن را برای جلوگیری از تضعیف پایداری اکوسیستم‌های مرتعی ضروری دانست. وی معتقد است که قانون فعلی، با پایان یافتن قراردادها و ارث رسیدن طرح‌ها بدون در نظر گرفتن عملکرد، به مراتع و بهره‌برداران واقعی لطمه می‌زند.