در این یادداشت به قلم زهره رزمی آذر مدیر مسئول پایگاه خبری تارا نیوز، از روایت های زن ایزانی  در جنگ دوازده روزه سخن می گوییم.

تاریخ همیشه جنگ‌ها را روایت کرده؛ از رشادت‌ها و پیروزی‌های مردانی که برای میهن و رسالت‌هایشان جنگیدند. اما نقش زنان در این جنگ‌ها چه بوده است؟

از صدر اسلام، زنان اگرچه در میدان نبرد حضور مستقیم نداشتند، اما همواره در کنار پسران و همسرانشان راوی جنگ‌ها بوده‌اند. آنان برای حفظ جایگاه دین، پای مقاومت ایستادند و نامشان در تاریخ اسلام جاودانه شد.

این روایت در سرزمین ایران شکل تازه‌ای گرفت؛ زن ایرانی هیچ‌گاه نظاره‌گر حاشیه نبوده، همیشه در مرکز میدان و محور حماسه است.

نهضت تنباکو، مشروطه، قیام پانزدهم خرداد و دوران دفاع مقدس گواه آن است که زنان نه‌تنها هم‌قدم مردان، بلکه در بسیاری مواقع پیش‌قدم بودند. در جنگ هشت‌ساله دفاع مقدس، زنانی که در شهرهای مرزی ایستادند و جوانان شهر را در برابر دشمن حفظ کردند، یا در مساجد برای رزمندگان تدارکات بودند، و پزشکان و پرستاران زن که در خط مقدم برای درمان مجروحان حضور داشتند، همگی قرارگاهی بی‌ادعا اما سرنوشت‌ساز بودند.

امروز، سال‌ها پس از پایان جنگ سخت، میدان نبرد تغییر کرده است. دشمن دریافته که نمی‌تواند در جنگ سخت ملت ایران را شکست دهد؛ پس به جنگ روایت‌ها و حملات هویتی روی آورده است. جنگ دوازده‌روزه اخیر علیه غزه و جنگ ترکیبی آمریکا علیه ایران، ادامه همان نبرد تاریخی است: کارزاری جهانی برای ضربه‌زدن به ستون هویتی ملت، یعنی زن ایرانی. دشمن می‌خواهد او را از قله مقاومت به حاشیه بی‌اثرگرایی براند؛ از مادر شهید به عنصر سرگرمی و مصرف گرایی.

اما آن‌ها یک چیز را اشتباه فهمیده‌اند: رسالت امروز رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی روشن است؛ بازنمایی حقیقت زن ایرانی، نه تصویری که اتاق‌های جنگ روانی دشمن می‌سازند.

صدای زن ایرانی، خط مقدم روایت بود

در نبرد دوازده‌روزه رژیم صهیونیستی با محور مقاومت، میدان اصلی جنگ تنها در غزه یا مرزهای شمالی نبود، بلکه در رسانه شکل گرفت. از نخستین لحظه‌ای که موشک مقاومت از دل تاریکی شب به تل‌آویو رسید، هزاران پیام، تصویر و روایت در فضای مجازی و خبررسانی منتشر شد؛ و زنان ایرانی ـ خبرنگاران، فعالان رسانه‌ای و مادران شهدا ـ پیشگام روایت‌سازی بودند.

آن‌ها نه‌تنها خبر را بازنشر کردند، بلکه هر تصویر و جمله را به «گواهی ایمان» تبدیل ساختند؛ گواهی اینکه حقیقت را می‌توان از دل تحریف بیرون کشید. در شبکه‌های اجتماعی، پادکست‌ها، کانال‌های شخصی و صفحه‌های خبری، صدای زن ایرانی به خط مقدم روایت بدل شد؛ صدایی آرام اما برنده، عاطفی اما دقیق.

رژیم صهیونیستی در این نبرد قصد داشت تصویر ایران را به حاشیه ببرد، اما زن ایرانی با تحلیل، ترجمه و روایت معنوی، جریان نبرد روایت‌ها را برگرداند. او از نقش مادران فلسطینی گفت، از خبرنگاران مقاومت و از عزت زن مسلمان؛ همان زنی که در عصر تحریف، با قلم و ایمانش مرزها را جابه‌جا می‌کند.

ایستادگی زن ایرانی در عرصه روایت، ادامه همان خط مقاومتی است که از دفاع مقدس تا امروز تمدن اسلامی را زنده نگه داشته است. او می‌نویسد، می‌گوید و تصویر می‌گیرد تا حقیقت خاموش نماند؛ تا جهان بداند زن انقلاب فقط ناظر نیست، راوی است؛ راوی ایمان، شجاعت و حقیقت.