به گزارش تارانیوز، زهره رزمی آذر؛

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی و سنگ‌بنای فرهنگ و تربیت در هر جامعه است. اما در سال‌های اخیر، با گسترش بی‌رویه رسانه‌های نوین و فضای مجازی، شکل روابط درون خانواده به‌طرز چشمگیری دگرگون شده است. زمانی که اعضای خانواده در کنار هم اما با ذهن‌هایی درگیر صفحات مجازی زندگی می‌کنند، پیوندهای عاطفی به تدریج کمرنگ می‌شود.

رسانه می‌تواند نقشی دوگانه در انسجام یا گسست خانوادگی ایفا کند. اگر محتوای رسانه‌ای به ارزش‌هایی مانند گفت‌وگوی مؤثر، احترام متقابل، سبک زندگی سالم و مشارکت خانواده‌محور بپردازد، خود به عاملی برای تحکیم روابط خانوادگی تبدیل می‌شود. اما وقتی رسانه به ترویج فردگرایی افراطی، تجمل‌گرایی، مقایسه دائمی و تخریب نقش‌های سنتی خانوادگی دامن می‌زند، ناخواسته بذر بی‌اعتمادی و شکاف نسلی را در بستر خانواده می‌کارد.

تربیت رسانه‌ای و سواد رسانه‌ای در خانواده، امروز دیگر یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. والدین و فرزندان، هر دو باید بیاموزند چگونه از رسانه استفاده کنند، نه اینکه ابزار مصرفی بی‌چون‌وچرای آن باشند.