یادداشت/ زهره رزمی آذر؛ وعده های کاندیداها یکی پس از دیگری برای رقابت و نشستن بر صندلی ریاست جمهوری، گوشنواز و دل فریب بود، گویی ایرانی دیگر در جهانی ماوراء به تصویر می کشند و کجایند مردان بی ادعای سیاسته شیرین بیان که اینک می خواهند به فریاد مردم خسته برسند.

کاندیداهای منتخب محترم در روزها و سال‌هایی که مردم درگیر مشکلات اقتصادی  شده اند، نقطه ضعف ملت را به دست گرفته اند و وعده هایی را می دهند که همانند دوران نامزدی «زن و شوهرها» دلفریبی بر دیگری است و همواره تلاش کرده اند که با شعارهای عجیب و غریب، گوی رقابت را از دیگر نامزدها بربایند.

یکی از این کاندیداها علیرضا زاکانی است که با تکیه بر سه سال حضورش در شهرداری وعده هایی می دهد که گویا ثروت یک کشور را در صندوقچه خود دارد و حال می خواهد همچون گوشت قربانی بین مردم بینوا تقسیم کند و از آزادسازی اقتصاد از کمند ارز و دلار وعده می دهد تا از توزیع گوشت درب منزل و …

علیرضا زاکانی در مناظره ها عنوان کرد مردم عزیز؛ میثاق من با شما قانون اساسی است و اینک برای عدالت و توضیح عادلانه کشور و خلق ثروت همراه با مشارکت مردم به صحنه آمده ام.

« گویا تازه و بار اولی است که به میدان می آید و یادش رفته است در انتخابات ادوار گذشته نیز آمد، ولی جا خالی داد»

زاکانی می گوید: اولین گام من، پرداخت یارانه طلایی است؛ یارانه انرژی را بین همه مردم تقسیم می‌کنم؛ نفری ۲۰ میلیون تومان به طور سالانه خواهد رسید؛ بنزین از ۳ هزار تومان به ۱۵۰۰ تومان خواهد رسید.

«خوشحالیم که یکبار قیمت بنزین می خواهد رو به عقب رود نه رو به جلو»

وعده هایی همچون؛ من نماینده از یاد رفته‌ها و سالمندان و .. هستم، بساط قاچاق و ناترازی انرژی برچیده می‌شود، ۹۵درصد مردم در این طرح سود می‌کنند؛ به غیر از کسانی که بیشتر مصرف می‌کنند، در حوزه مسکن، برای تامین و اجاره‌داری برنامه دارم.

«خوشا به سعادت سالمندانی که شما نماینده آنها خواهی بود»

وی می گوید: اگر مشوقی در بافت فرسوده بدهید، مردم خودشان می‌سازند، در حوزه سلامت به غیر از درد بیماری کسی نباید درد بی‌پولی بکشد؛ در این طرح مردم و اقشار خاصی از مردم تحت درمان خاص قرار می‌گیرند، همچنین از گرانی گوشت می گوید که از سفزه های مردم برچیده شده است و وعده می دهد که گوشت را به درب منزلتان خواهم آورد و…

 «این بود از گفتمان کاندیدای محترم جناب زاکانی که درد بی پولی را از ما خواهد گرفت و بسی باعث مسرت است»

جناب محمدباقر قالیباف نیز که تجربه ۳ دوره کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری را داشته اما هر بار ناموفق بوده است در انتخابات ادوار گذشته نیز قول هایی به مردم داده بود از جمله اینکه در دو سال اول نظام تامین اجتماعی را برقرار و توزیع ثروت را عادلانه‌تر میکنم و قول می دهم در مدت دو سال ثبات را به اقتصاد کشور بازگردانم و کسی نگران بیکاری و تورم نباشد و جزئیات طرح خود را نیز اعلام خواهم کرد. «اما هنوز ملت شریف منتظر اعلام آن هستند»

این کاندیدای همیشگی چندین دوره، شعارهایی که در مناظره ها داد اینگونه بود که: «بازنشسته ها نگران یخچال خود نباشند» همچنین تاکید دارد«نزدیک به ۶۰ تا ۷۰ درصد درآمد خانوارها برای مسکن هزینه می شود که باید این مشکل را حل کنیم؛ در زمینه خودرو و اتباع بیگانه هم مشکل داریم که برای آن ها برنامه دارم.»

قالیباف از افزایش حقوق کارمندان و بازنشستگان می گوید که اگر امروز می‌گوییم ۲۰ درصد افزایش حقوق داریم و ۳۰ درصد تورم است در حالیکه رشد اقتصادی ۳ درصد است انصاف و عدالت این است که آن ۱۰ درصد بیشتر از افزایش حقوق برای کسانی که حقوق ثابت می‌گیرند از جمله کارمندان، کارگران و بازنشستگان با یک رفاه کارت هم درمان و هم معیشت و هم کالاهای اساسی مردم را تضمین کنیم.

وی دنیایی زیبا برای جوانانمان ترسیم می کند و می گوید: باید به زوجهای جوان به مدت سه سال در آغاز واحدهای کوچک ۷۵ متری بدهیم که بدون اجاره بها در سه سال اول آنجا زندگی کنند.

این نامزد انتخابات ریاست جمهوری می گوید: «مصمیم واردات خودرو انجام دهیم تا رقابت شکل بگیرد» در حالی که وقتی ریاست مجلس را برعهده گرفت این طرح به بهانه تولید خودرو ملی به تصویب نرسید و اندر خم کوچه های بهارستان بی نتیجه ماند.

ایشان از طرح فوریتی چهارم در بحث دیوار شرق کشور سخن می گوید که اتباع غیرمجاز آسیبهای اجتماعی جدی در حوزه مواد مخدر و اشتغال و … دارند؛  و از تجربه خود  در پلیس می‌گوید که باید مرز شرقی‌مان با افغانستان و پاکستان را دیوار بگذاریم که امنیت حفظ شود. سپس ازطرح پنجم خود سخن می گوید که از سواحل خلیج فارس و دریای عمان غافل هستیم؛ باید پایتخت دوم ایران را پایتخت اقتصادی ایران را در سواحل دریای عمان و کرانه آن تشکیل دهیم.«دریای خلیج فارس پایتختی که دیده نشد»

کاندیداهای دیگر نیز برنامه های خود را مفصل بیان و بگو مگوهای سیاسی را در رسانه های ملی به نمایش گذاشتند جوری که پته های همدیگر را خوب رو کردند که در این اینجا گنجایش بازگو و تحلیل همه آنها نبود اما وعده های برخی از این کاندیداهای خواندنی وتامل برانگیز بود که در این یادداشت به گوشه هایی از وعده های ۲ کاندیدا پرداختیم.

البته در این مدت زمان تبلیغات، گفتمان ها و صحنه های جالب از کارشناسان نامزدهای انتخاباتی هم از دید کاربران فضای مجازی و طنزگویان همیشه در صحنه، پوشیده نماند و شور انتخاباتی و رقابت این دوره نسبت به ادوار گذشته را بیشتر کرد.

گفتنی است با حضور در پای صندوق های رای و میزان مشارکت طرفداران هر نامزد، نشان از آن خواهد داشت که چقدر مردم به وعده های کاندیداهای منتخب خود باور کرده اند و پس از پایان نتیجه انتخابات باید دید چه کسی صندلی ریاست جمهوری را ازآن خود خواهد کرد و بر وعده های خود جامعه عمل خواهد پوشاند.

سخن آخر با کاندیداها :
انتخابات عرصه سرنوشت ساز است که آینده کشور را تعیین می‌کند با وعده هایی که گفتنش رویایی شیرین را ترسیم می کند و پس از عدم وعده ها باری دیگر اعتماد مردم را نه تنها به خودتان بلکه به نظام بدبین خواهید کرد و وعده های سرخرمنتان نا امیدی را در جامعه بیشتر خواهد کرد.
باید اذعان داشت انتخابات شبیه دو ماراتن است و پذیرش مسئولیت تاب آوری می‌خواهد که نمی‌توان از کنار آن بی‌تفاوت گذشت اگر تاب دویدن در کنار مردم و جلوتر از آنها را ندارید بهتر است وارد این میدان ورزشی که سرعت ملت بیشتر از شماها باشد نشوید که خودتان بازنده میدان می شوید.

انتهای پیام/